Headshaking bij paarden, hoe los je dat op?

Headshaking bij paarden, hoe los je dat op?

Geplaatst op 25 juni 2021

Headshaking bij paarden is een frustrerende aandoening. De oorzaak is soms moeilijk te achterhalen, omdat er veel mogelijke redenen zijn waarom een paard zijn hoofd schudt. Onder normale omstandigheden kan een paard zijn hoofd schudden als het opgewonden is om de eigenaar te zien of om wat lekkers te eten. Het abnormaal schudden van het hoofd kan een symptoom zijn van een aandoening en uit zich in het constant of periodiek verticaal op en neer, rond of heen en weer bewegen van het hoofd.

De mogelijke oorzaken

Er wordt aangenomen dat veel paarden gezichtspijn hebben die wordt veroorzaakt door een overgevoeligheid van de trigeminuszenuw. Deze zenuwaandoening kan zich uiten in headshaking. Deze overgevoeligheid en het schudden van het hoofd zal de prestaties van een paard beïnvloeden, de dagelijkse routinefuncties aantasten en een potentieel veiligheidsrisico vormen voor paarden en hun begeleiders. Het kan ook zijn dat je paard zijn hoofd schudt, omdat het geïrriteerd is door insecten of omdat het fysieke problemen heeft, zoals oorontstekingen of artritis. Er is geen garantie voor genezing bij hoofdschudden. Afhankelijk van de oorzaak wordt elk geval anders behandeld. Ook is een effectieve managementroutine nodig om het gedrag van het paard te normaliseren.

Wat kan de sportpaardenarts doen?

Zorgvuldige observatie is vereist door een sportpaardenarts. Bij het observeren van het gedrag van het paard, zowel in de stal als tijdens het rijden, kan de arts duidelijk alle gedragsveranderingen zien die aan het hoofdschudden vooraf gaan. Wanneer het paard op verschillende dagen en in verschillende omgevingen wordt geobserveerd wordt het mogelijk om triggerfactoren vast te stellen. Met een gedegen en systematisch onderzoek kun je eventuele pathologische aandoeningen uitsluiten die geassocieerd worden met hoofdschudden.

Diagnostische tests

Naast een grondig klinisch onderzoek, moet je diagnostische tests laten uitvoeren, zoals een röntgenfoto of een MRI van het hoofd en een endoscopie van de bovenste luchtwegen, inclusief de keelholtes. Andere onderzoeken omvatten oogheelkundig, auditief en tandheelkundig onderzoek. Op basis van klinische symptomen en diagnostische tests kan de sportpaardenarts de diagnose idiopathisch hoofdschudden stellen en een juiste behandeling adviseren.

Triggerfactoren verminderen

Andere behandelingen van hoofdschudden omvatten het gebruik van neusnetten en gezichtsmaskers. Het doel is om bepaalde triggerfactoren te minimaliseren en zo ontstekingen te verminderen of de trigeminuszenuw te desensibiliseren. Er is echter geen betrouwbare diagnostische test. Daarom wordt de aandoening gediagnosticeerd op de aanwezigheid van karakteristieke klinische symptomen in de afwezigheid van identificeerbare structurele ziekte. De respons op de behandeling is variabel, maar over het algemeen zijn de slagingspercentages laag tot matig. Het doel van de meeste behandelingen is de klinische symptomen beheersen in plaats van langdurige genezing bereiken.